A dzisiaj mam kolejnego mieszańca międzygatunkowego jakim jest Kielichowiec Hartlage Wine ( Calycanthus ). Nie będę ukrywał że po spotkaniu z odmianą Venus bardzo chciałem poznać czerwoną wersję i w końcu się udało. Jest to urodziwy mieszaniec o bardzo dużych kwiatach w kolorze czerwonym bądź czerwonawym których kształt może czasem przypominać kwiaty Magnolii. Kwitnie już od czerwca aż do niemal końca sierpnia ponieważ kiedy jeden kwiat już opada na młodej gałązce pokazuję się nowy. Odmiana ta jest nowa i pochodzi z USA gdzie została posadzona 1991 roku natomiast pierwsze kwiaty można było obserwować już 1996 roku. Co ciekawe okazało się że wykazuje się dużą odpornością na nasze warunki atmosferyczne panujące zimą i na groźne przymrozki. Osiąga spore rozmiary ponieważ i na wysokość i na szerokość może przerastać powyżej 2 metrów. Ma duże błyszczące listki. Najlepsze miejsce to mocna wyeksponowane zarówno w słońcu jak i pół cieniu ale osłonięte przed silnym wiatrem który może uszkadzać kwiaty. Jest stosunkowo odporny na szkodniki i choroby i generalnie nie wykazuję dużych trudności w hodowli. Nie wymaga cięcia. Polecam mimo wysokich obecnie cen na rynku!
↧
Kielichowiec Hartlage Wine!
↧
Urodlin kwiaty!
A dzisiaj nadszedł czas na post o Urodlinie trójłatkowym ( Asimina triloba ) który mimo tego iż znany jest od dawna w Polsce furory nie zrobił. Spotkać go można głównie w kolekcjach i ogrodach botanicznych gdzie każdy może podziwiać jego nie docenione zalety. Ma świetny pokrój spore listki przypominające listki Magnolii i genialne owoce które przypominają kształtem banany i są jadalne. W handlu ich nie spotkamy z racji wrażliwości na transport dlatego chcąc je skosztować musimy je sami wyhodować we własnym ogrodzie. Urodlin ma też inną zaletę a mianowicie dzwonkowate dość duże kwiaty które pojawiają się na krzewie od maja aż do końca czerwca. Zapylane są przez owady nocne ale te nasze krajowe nie zupełnie się do tego nadają dlatego warto wspomóc krzewy wacikiem. Co ciekawe nie pachną ale mają ładny czerwonawy kolor. Często dość trudno jest je dostrzec między liśćmi ale sprawne oko na pewno sobie z tym poradzi. Zapomniałem potrzeć listki ponieważ podobno wydzielają intensywny zapach przypominający asfalt ale jeszcze to kiedyś sprawdzę :-) Warto jest go sadzić w miejscu cienistym i pod koroną drzew ponieważ nie lubi słońca które jest w stanie go nawet zniszczyć. Na mrozy jest dość odporny i jego uprawa jest możliwa w całym kraju. Jak do tej pory nie pojawił się szeroko w ofercie szkółek! Może kiedyś się to jeszcze zmieni. Polecam!
↧
↧
Tulipanowiec amerykański!
Nareszcie nadszedł czas kiedy to wspaniały Tulipanowiec amerykański ( Liriodendron tulipifera ) ma swoje cudowne kwiaty. Zachwycają i budzą ogromny podziw pod warunkiem że zostaną dostrzeżone na koronie drzewa. Może ich pojawiać się bardzo dużo i kształtem przypominają Tulipany. Swoją drogą to chyba Tulipanowiec jest jednym z ostatnich wiosennych gatunków. Oczywiście zanim zostanie posadzony musimy wybrać odpowiednio dużo miejsca ponieważ sam gatunek może osiągać pokaźne rozmiary ale są też piękne formy karłowe bądź kolumnowe które zmieszczą się nawet na małej przestrzeni. Jest odporny na mrozy i właściwie nie wymagania okrycia chyba że tylko w najchłodniejszych regionach.Jest powszechnie osiągalny i nie drogi przez co nie trzeba go specjalnie reklamować :-) Uwaga jest jedna a mianowicie nie kwitną jego młode drzewka i na pierwsze kwiaty musimy czekać minimum 5 lat ale najczęściej trwa to dłużej.
↧
Dereń skrętolistny Argentea
A dzisiaj przedstawiam już kolejny gatunek Derenia który aż się prosi o szersze zastosowanie. Dereń skrętolistny Argentea ( Cornus alternifolia ) to idealny soliterowy krzew na bardzo mocno wyeksponowane stanowiska. Ma fantastyczny pokrój kształtem przypominający troszkę walec a do tego świetny pagodowy układ gałązek. Kwiaty na nim pojawiają się w czerwcu a jego biało obrzeżone listki jak sama nazwa wskazuję są ułożone skrętolegle na gałązkach. Krzew ten może osiągać w Polsce około 3-4 metry wysokości i preferuje miejsca raczej bardzo jasne, słoneczne choć w ostrym słońcu może dość do poparzeń. Bardzo nie lubi przesuszenia i raczej preferuję glebę lekko wilgotną o odczynie lekko kwaśny. Znany od dawna choć w naszym kraju wciąż jest raczej ciekawostką! Zimą jego gałązki mają barwę intensywnie czerwoną dzięki czemu krzew ten jest ozdobny przez cały rok! Aż się prosi o szersze uznanie tym bardziej że nie jest szczególnie wrażliwy na mrozy! Polecam!
↧
Magnolia szerokolistna!
Jak chodzi o późno wiosenne Magnolie to w tym roku przedstawiłem już Magnolię Siebolda oraz Parasolowatą. Teraz nadszedł czas na kolejną a mianowicie Magnolię szerokolistną ( Magnolia Hypoleuca) która zachwyca w porze kwitnienia która przypada na czerwiec. Ma bardzo duże kwiaty które dodatkowo dość przyjemnie pachną. Gatunek ten pochodzi z Azji gdzie osiąga dość spore rozmiary przekraczające nieraz 20 metrów wysokości natomiast w Polsce generalnie rzadko dorasta do 10 metrów. Niestety nie jest obecnie popularna to też spotyka się ją jedynie w kolekcjach botanicznych.. Lubi stanowisko generalnie osłonięte i słoneczne a gleba powinna być raczej żyzna i o odczynie raczej obojętnym bądź lekko kwaskowatym. Jest dość odporna na mrozy ale zdarza się że młode drzewka zostają uszkodzone bądź zniszczone przez bardzo niskie temperatury. W moim przekonaniu zasługuję na szersze zastosowanie szczególnie do dużych miejskich parków. Polecam!
↧
↧
Kielichowiec chiński!
W tym roku poświeciłem już kilka postów na temat Kielichowców! Zaczynałem od Kielichowca wonne a następnie opisałem krzyżówki takie jak Venus i Hartlage Wine. Dzisiaj pora przedstawić Kielichowca chińskiego ( Sinocalycanthus chinensis ) od którego pochodzą wspomniane krzyżówki. Jest to fantastyczny i bardzo jeszcze nie do końca doceniony krzew który aż się prosi o szersze uznanie. Jak widać ma bardzo interesujące i duże kwiaty które pojawiają się na gałązkach już w czerwcu i mogą zdobić roślinę aż do końca lipca. Jego ozdobą są też potężne i błyszczące listki o owalnym kształcie. Krzew ten osiąga dość spore rozmiary bowiem może przekraczać i dwa metry wysokości ale osobiście aż takiego jeszcze nie spotkałem. Warto jest posadzić go w miejscu osłoniętym a najlepiej w półcieniu gdzie rośnie najlepiej. Nie lubi stanowisk wietrznych i odsłoniętych bowiem podatny jest na uszkodzenia mechaniczne. Cechuję się dość dużą odpornością na mrozy ale młode osobniki mogą nie przetrwać ostrej zimy. Polecam do większych ogrodów oraz do miejskich parków!
↧
Brzostownica japońska Variegata!
A dzisiaj dla odmiany mam bardzo długo nie opisywane drzewo a mianowicie Brzostownice japońską a do tego jej pstrą odmianę Variegata ( Zelkova serrata Variegata ). Jest to taki rarytas którego generalnie nie spotkamy za często i należy do kolekcjonerskich rarytasów. W tej chwili w Naszym kraju spotykana jest niemal wyłącznie w kolekcjach botanicznych i arboretach i do tego nie wszystkich. Jak widać po zdjęciach jak i po jej nazwie charakteryzuje się biało pstrymi listkami które zdobią drzewo przez cały sezon. Jej listki są mocno piłkowane, matowe, szorstkie i mają kształt eliptyczny. Osiąga nie duże rozmiary w porównaniu do samego gatunku który jest już konkretnym drzewem choć nie w Polsce. Jej uprawa jest możliwa głównie na zachodzie kraju i na stanowisku raczej osłoniętym tak aby słońce nie paliło jej wrażliwych liści. Oczywiście tak jak gatunek ma również fantastyczną korę która oczywiście zdobi drzewo dopiero po wielu latach uprawy. Niestety czasami może pojawiać się rewers czyli wypuszczanie pędów pierwotnych które należy szybko usuwać aby nie zniszczyły odmiany. Polecam miłośnikom ciekawostek!
↧
Mamutowiec olbrzymi Pendulum!
No dzisiaj dla urozmaicenia dnia przedstawiam w skrócie bardzo oryginalną odmianę Mamutowca olbrzymiego Pendulum często nazywaną też Pendula ( Sequoiadendron giganteum Pendulum ). Jest to tak kosmiczne drzewo że generalnie w żadnej profesjonalnej szkółce nie dowiecie się jaki będzie finalny kształt tej rośliny. Generalnie rośnie jak chce a cechą rozpoznawczą są pędy mocno zwisające w dół wzdłuż pnia. Może rosnąć wyprostowana w górę a czasem mocno się przekrzywia na boki. Jest chimeryczna i ta cecha sprawia że jest tak ciekawa że aż się prosi o to by została posadzona w miejsce wyeksponowane. W centralnej Polsce wykazuje cechy dość dobrej odporności na mrozy ale przy bardzo dużych spadkach może się okazać że nie przetrwa zimy. Jest też wrażliwa na późne przymrozki ale kiedy jest dobrze ukorzeniona to szybko regeneruje straty. Z wiekiem staje się odporna ale musimy pamiętać że nie będzie nigdy tak odporna jak Nasze rodzime drzewa. Idealna na miejsca mocno słoneczne a przy tym nie jest wymagająca w stosunku do podłoża. W pierwszych latach od posadzenia wymaga palikowania aby ustabilizować roślinę natomiast potem już rośnie zupełnie sama bez naszej pomocy. Jest spotykana w szkółkach coraz częściej ale musimy się liczyć z dość dużym wydatkiem. Polecam!
↧
Dereń kousa Satomi
A dzisiaj kolejna porcja zdjęć Derenia kousa tym razem odmiany Satomi ( Cornus kousa Satomi ) o pięknych różowych kwiatach. Idealny soliter do bardzo reprezentacyjnych miejsc aby każdy mógł podziwiać go w całej okazałości. Co ciekawe mimo dość dobrej odporności na mrozy w Naszym kraju to wciąż rarytas który na szczęście trafia do szkółek często to też nie powinno być jakiegoś dużego problemu ze zdobyciem odpowiedniej sadzonki. Kwiaty ma już od maja aż do końca czerwca a czasami widywałem kwiaty jeszcze w lipcu. Są duże a sam krzew potrafi kwitnąć bardzo obficie. Idealne miejsce dla niego to zaciszne ale i mocno słoneczne. Na zimę zaleca się stosowanie kopczyka takiego samego jaki stosujemy przy uprawie Róż szczególnie w młodości. Jest duży to też niestety jego uprawa na małej działce nie koniecznie jest wskazana. Polecam go do parków ale i do zieleni osiedlowej szczególnie na zachodnich krańcach. Co ciekawe spotkałem go jak do tej pory tylko w dwóch kolekcjach botanicznych i w każdej wzbudzał podziw i ogromne zainteresowanie więc coś mi się zdaje że ma szanse na dużą karierę w Polsce!
↧
↧
Kalmia szerokolistna!
A dzisiaj dla odmiany zimozielony krzew który zasługuję zdecydowanie na większe uznanie a mianowicie Kalmia szerokolistna ( Kalmia latifolia ). W swojej ojczyźnie a konkretnie na zboczach Apallachów może osiągać rozmiary czasem przekraczające ponad 10 metrów wysokości natomiast w Polsce rzadko spotkamy krzewy większe niż 2 metry. Mimo to tworzy ona bardzo ładny zwarty krzew który pięknie prezentuję się w zestawieniu z innymi gatunkami zimozielonymi. Jest typowo kwaśnym gatunkiem który wymaga ściółkowanej gleby ze względu na bardzo płytki system korzeniowy. Silne wiatry mogą ją nawet zniszczyć ponieważ wysuszają podłoże a one tego zdecydowanie nie tolerują. Miejsce musi być dla niej osłonięte chociażby słoneczne ale nawet w cieniu może rosnąć całkiem efektownie. Kwiaty pojawiają się na krzewach na przełomie maja czerwca i są całkiem spore a przy tym wyjątkowo ozdobne. Niestety jest ciepłolubna to też na wschodzie jej okrycie będzie koniecznością natomiast nawet na zachodnich krańcach może przemarzać podczas długich i surowych zim. Musimy również pamiętać o usuwaniu śniegu z gałązek który łatwo je wyłamuję i niszczy. Jest troszkę kapryśna ale bardzo efektowna i nawet podczas kończenia kwitnienia wygląda pięknie co widać na zdjęciach :-) Polecam!
↧
Stewarcja kameliowata!
A dzisiaj jeden z piękniejszych krzewów jaki można w Polsce sadzić a szczególnie w cieplejszych regionach. Stewarcja kameliowata ( Stewartia pseudocamellia ) to wybór wprost wymarzony dla miłośników letnich kwiatów bowiem dopiero teraz rozpoczyna swoje kwitnienie :-) Jest to krzew który u Nas nie przekracza 6 metrów wysokości choć w swojej Azjatyckiej ojczyźnie jest drzewem przekraczającym nawet 20 metrów wysokości. Jak widać na zdjęciach ma wyjątkowo dekoracyjne kwiaty które mają piękny biały kolor i są postrzępione na brzegach dzięki czemu wygląda tak delikatnie i lekko. Sam środek też jest interesujący, żółty i bogaty w liczne pręciki.Ciekawa jest również jej kora która się łuszczy i wyróżnia wieloma odcieniami brązu i czerwieni Jest doskonałym soliterem pod warunkiem że zadbamy o to aby zima jej nie szkodziła i podlewamy ją w upały bowiem ma płytki system korzeniowy i na długotrwałą susze jest szalenie wrażliwa. Warto ją posadzić w miejscu osłoniętym bowiem nie lubi stanowisk wietrznych. Rośnie bardzo wolno to też może zostać posadzona nawet na mniejszej działce. Idealna do parków ale jak do tej pory rzadko w nich gości.Polecam bardzo serdecznie!
↧
Mydleniec wiechowaty!
Jakoś nie jestem w stanie zrozumieć dlaczego tak ładne drzewo jak Mydleniec wiechowaty ( Koelreuteria paniculata) nie zyskało jak do tej pory na popularność. Ma wszelkie predyspozycję do tego aby znalazł się zarówno w prywatnych ogrodach jak i na terenach miejskich. Jest nie duży i ma piękny parasolowaty pokrój choć za młodu rośnie nie regularnie i dość wąsko. Jego liczne kwiaty zebrane w spore grona pojawiają się na nim właściwie od czerwca aż do jesieni w zależności od drzewa. Widziałem ładną aleję tych drzew w Polsce która była zabawna bowiem kiedy jeden okaz szalał z kwiatami tak inne już przekwitały i miały wspaniałe i duże ,,lampiony,, które pojawiają się po kwitnieniu i pozostają na gałązkach nawet przez całą zimę. Wymaga on stanowiska słonecznego i przepuszczalnego i nie znosi przesadzania z tak zwanym gołym korzeniem. Młode drzewa niestety są wrażliwe ale te starsze są absolutnie odporne. Wymaga dużej promocji w Polsce tym bardziej że jest jednym z nielicznych gatunków posiadających tak liczne kwiaty w lecie!
↧
Kasztan jadalny!
No i mamy już lipiec czyli czas kiedy Kasztany jadalne ( Castanea sativa ) prezentują się bardzo okazale. Ich kwiatostany są długie żółte i fantastycznie wyglądają na gałązkach szczególnie kiedy są posadzone w pełnym słońcu i na ciepłym stanowisku. Te w cieniu mają mniej okazałe kwiaty podobnie jak okazy rosnąc na wschodnich krańcach gdzie jest zdecydowanie chłodniej. Wiele osób uważa że jest to gatunek bardzo wrażliwy do uprawy w Polsce ale uważam że to nie do końca prawda - oczywiście młode drzewka mogą czasem cierpień podczas surowych zim i jest zalecana ich osłona ole te duże są absolutnie odporne. W końcu to właśnie w Polsce rośnie prawdopodobnie najstarszy Kasztan jadalny w Europie Środkowej. Jest to bardzo duże drzewo i nie do końca nadaję się do prywatnych ogrodów chyba że mamy sporo terenu do zagospodarowania. Polecam do zieleni osiedlowej i do miejskich parków!
↧
↧
Dwukolczak śródziemnomorski
Dzisiaj po raz kolejny już prezentuję bardzo unikatowy jak na nasze warunki krzew jakim jest Dwukolczak śródziemnomorski ( Paliurus spina-christi) . Unikatowy ponieważ pochodzi on z bardziej cieplejszych regionów świata jak Basen Morza Śródziemnego czy kraje Arabskie. Jak widać nawet w Polsce można na niego trafić i co ciekawe nie w szklarni a w gruncie i to bez zimowego okrycia - wiem co mówię bo sprawdziłem. Osobiście nie spotkałem go jeszcze w żadnej kolekcji botanicznej a jedynie w niewielkim ogrodzie poświęconym rośliną z Biblii. Teraz ma kwiaty ale jak widać jego ciekawe owoce pozostają na gałązkach bardzo długo. Na pewno nie jest on szczególnie odporny na silne mrozy ani w ofercie szkółek na próżno go szukać ale warto zobaczyć go puki ma kwiaty choć na zdjęciach. Bez wątpienia roślina ta jest kolekcjonerska!
↧
Styrak i Styrakowiec!
No dzisiaj w telegraficznym skrócie mam zdjęcia owoców dwóch interesujących krzewów. Pierwsze zdjęcie ( białe kuliste owoce ) należą do Styraka wielkolistnego ( Styrax obassa ) natomiast na drugim zdjęciu mam Styrakowca japońskiego ( Pterostyrax hispida ) takie jakby strąki przeplatane. Niby nazwa bardzo podobna ale gdzieś tam obie rośliny się od siebie różnią choć jest pewna cecha wspólna a konkretnie to że nie należą do popularnych gatunków a szkoda. Zasługują na szersze zastosowanie!
↧
Araukaria chilijska!
A dzisiaj mam dla Was zdjęcia Araukarii chilijskiej (Araucaria araucana ) nazywanej równie często Igławą czy też Małpim drzewem. Na początek bardzo chce zaznaczyć ze to drzewo na pewno nie dla wszystkich. Wymaga okrycia i to często nie małego a do tego jej uprawa w wielu wypadkach kończy się porażką. Oczywiście najlepszą strefą dla jej uprawy w kraju to okolice Wrocławia, północno zachodnie krańce Polski i Pomorze. Tam też spotykamy ją najczęściej i tam też mamy największe szanse na w miarę zdrowe drzewko ( nie brązowe od silnych mrozów ). Pochodzi ona z południowej Ameryki a konkretnie region gór Andów w Chile i Argentynie. Do Europy zawitała dość szybko i podbiła ciepłe zakątki kontynentu. U Nas dorasta do kilku metrów wysokości przy dużym szczęściu ale wiek nie oznacza też wzrostu odporności co może kończyć się tym że po 10 latach super uprawy roślinka nam po prostu przemarznie. Dostępna jest w wielu szkółkach raczej ze względu na ciekawy pokrój i układ gałązek przez co znajduję wielu kupujących mimo wysokich cen i bardzo często nie mających pojęcia o tym co kupują traktując ją na równo z odpornymi iglakami. Czasem się oczywiście udaję i cały czas powtarzam że do odważnych świat należy. Zachęcam do próbowania bo kto wie i będziemy mieli najbardziej oryginalne drzewo w okolicy. Ryzyko jest ale dla pasjonatów to jest pestka :-)
↧
Cedr atlaski glauca pendula!
A dzisiaj mam kilka zdań i wiele zdjęć na temat Cedra atlaskiego ( Cedrus atlantica ) glauca pendula. Jest to fantastyczne drzewo które aż się prosi o nawet szerokie zastosowanie szczególnie w cieplejszych zakątkach naszego kraju. Oczywiście ryzyko przemarznięcia w wypadku tej rośliny jest sporę ale jak ktoś mi powie że nie warto to się z tym nie zgodzę bo niektóre okazy u Nas nawet szyszkują i w tym roku osobiście widziałem dwa i to w jednej okolicy. Sama odmiana nawet bez szyszek jest szalenie ozdobna bowiem ma piękne błękitno szare igliwie i zwisający w dziwaczny sposób pokrój. Jest to malownicze i dekoracyjne drzewo na stanowiska wyeksponowane idealne do ogrodów pokazowych, eleganckich hoteli czy pensjonatów. W miastach w parkach właściwie nie ma zastosowania z racji wrażliwości i częstej konieczności okrycia. Lubi miejsca zaciszne, słoneczne i osłonięte od wiatrów które bardzo jej szkodzą. Jest to jeden z tych iglaków do których osobiście mam wielką słabość i polecam ich uprawę wbrew temu co piszą w literaturze. Czy warto próbować?! Myślę że tak i udowadniam to zdjęciami okazów z Polski!
↧
↧
Kasztanowiec drobnokwiatowy!
Kiedy większość Kasztanowców ma kwiaty w maju tak Kasztanowiec drobnokwiatowy ( Aesculus parviflora ) kwitnie na przekór wszystkim w sierpniu. Jest wyjątkowy również ze względu na pokrój bowiem nie jest drzewem a krzewem który potrafi szybko i mocno się rozrastać. Cecha ta jest jego oczywiście zaletą bowiem nie wszędzie jesteśmy w stanie posadzić drzewo. Jest idealny do parków na rozległe łąki w miejsca eksponowane aby każdy mógł podziwiać jego piękno. Wadą jest znowu dość silny wzrost i konieczność rozdysponowania dla niego sporego kawałka ziemi. Oczywiście krzew ten odwdzięczy Nam się intensywnym letnim kwitnieniem. Jest dość odporny na mrozy ale podobno na wschodzie zdarza się że przemarza. Polecam do sporych ogrodów ;-)
↧
Guzikowiec zachodni!
A dzisiaj nareszcie po dłuższej przerwie mam możliwość napisać posta :-) Wybrałem Guzikowca zachodniego ( Cephalanthus occidentalis ) który obecnie przeżywa swoisty renesans i budzi coraz większe zainteresowanie. Uważam że jest to zasługa jego kulistych antenkowatych kwiatów które przyciągają motyle wszelkich kolorów i rozmiarów. Właśnie teraz w lecie przypada czas kiedy prezentuję się najbardziej okazale. Pochodzi z Ameryki północnej i bardzo dobrze sobie u Nas radzi. Idealne miejsce dla niego to wilgotna łąka, okolice stawów i innych cieków wodnych i dużo a nawet bardzo dużo słońca. Fajną zaletą jest fakt że bardzo dobrze znosi okresowe zalewanie a przy tym jest odporny na choroby i szkodniki. Warto sadzić go w grupach aby efekt kwitnienia był jeszcze okazalszy. Aby nadać mu ładny pokrój warto go przycinać w kwietniu a czasem można go gruntownie odmłodzić bowiem lubi troszkę dziczeć. Pasuję idealnie do ogrodów orientalnych :-) Ciekawie prezentują się okazy szczepione na pniu! Polecam
↧
Budleja Dawida!
Dzisiaj na blogu kilka słów na temat Budlei Dawida ( Buddleja variabilis ) która w Polsce stała się w ostatnim czasie szalenie popularna. Jest to bez wątpienia zasługa jej wspaniałych długich kwiatów które zdobią krzewy w lecie i do tego przyciągają prawdziwe armie Motyli wszelkiej maści i rozmiarów. Pochodzi ona z Chiń gdzie osiąga ponad 5 metrów wysokości natomiast w Naszym kraju nie przekracza generalnie 3 metrów. Zdarza się że jest kapryśna i w czasie ostrej zimy przemarza aż do granicy śniegu. Na wchodzie zaleca się jej okrywanie. Ładnie pachnie i warto ją sadzić w grupach aby spotęgować efekt kwitnienia. Idealna do nasadzeń bylinowych i z innymi krzewami z którymi ładnie wygląda i współgra. Lubi stanowisko wilgotne, próchnicze i słoneczne i w takim najlepiej się czuję. Myślę że chyba najładniejsze i największe krzewy jakie spotykałem rosną nad morzem. Polecam!
↧